Op de zaterdag voor Pasen mochten wij de nazaten van Weduwe Borski verwelkomen op een boottocht in Amsterdam.
Deze Johanna Jacoba Borski-van de Velde was een vermaard bankier en één van grote drijvende financiële krachten achter de oprichting van De Nederlandsche Bank en de redding van de Nederlandse Handelmaatschappij (een voorloper van ABN AMRO).
De familie die op bezoek was, kwam uit Noorwegen, net als hun voorouder, Georg Egidius, die in 1840 officieel werd benoemd als consul voor Zweden en Noorwegen. Dat was geen full-time betrekking, maar een functie naast zijn reguliere koopmanschap. Hij woonde toen aan de Buitenkant 28, nu de Prins Hendrikkade 135. Deze Georg kreeg een zoon, Fredrik Thorvald, die hem ook opvolgde als consul. En in Delpher kunnen we van alles lezen over de verschillende gebeurtenissen die hij meemaakte.
We maakten de boottocht met de nazaten van de familie Egidius in de sloep, HRH, die ooit aan Prins Fredrik Hendrik toebehoorde. Een mooi detail, want diezelfde Prins was destijds op bezoek geweest aan de Prins Hendrikkade, waar na het middagmaal alle Zweedse en Noorse scheepskapiteins en cargadoors langs kwamen om hem de hand te schudden.
De zoon, Fredrik Thorvald, trouwde met Cornelie Clasina Gildemeester en wist zich goed te positioneren in de Amsterdamse sociale elite. Zijn zoon Georg, trouwde met de achterkleindochter van Weduwe Borksi, Emma Anna Catherina Jacoba van Vliet. En zijn dochter, Thora Nanna Egidius met de achterkleinzoon: Willem Hendrik van Loon. D
Daarmee was er meer dan voldoende stof voor een tocht langs alle woonhuizen van de families en de bijpassende ontwikkelingen in de Nederlandse samenleving. De herkomst en rol van de familie van Loon, de negentiende eeuw waarin oude adel en nieuw geld elkaar opzochten. En ook de relatie naar het koninklijk huis die ontstond doordat de schoonzus van Nanna haar een baan als hofdame van Wilhelmina bezorgde.
Via een omweg stuitten we daarbij op de opening van de tentoonstelling De Vrouw 1813-1913. Thora Nanna van Loon was President van het feestcomité van die tentoonstelling en nam namens de Koningin de honneurs waar tijdens de opening. De tentoonstelling was georganiseerd om te laten zien wat vrouwen allemaal in hun mars hadden opdat de bezoeker concludeert: het is tijd dat de vrouwen kiesrecht krijgen. De beelden hieronder geeft een eerste indruk, op grond van de beelden uit de Beeldbank Amsterdam (bron: stadsarchief Amsterdam).
Wat ons daarbij in het bijzonder aansprak waren de art deco illustraties in dit online te lezen gedenkboek. We vonden daarin ook een prachtig motto: Behoud van ’t verleden en neem van het heden wat waard is te geven aan hen die na u leven.
Indachtig dat motto is het mooi om te zien hoe uiteindelijk de nazaten van de belangrijkste vrouw in financieel Nederland, een rol hadden bij een honderdjarige herdenking die de opmaat naar het vrouwenkiesrecht vormde. En minstens evenzo mooi is dat we nu – in de actualiteit van 2019 – kunnen stilstaan bij de honderdjarige herdenking van de invoering ervan.
Financieel Erfgoed 